منیر فرمانفرمائیان در سال ۱۳۰۱ در شهر قزوین زاده شد. در هشت سالگی به همراه پدرش محمد باقر شاهرودی که به نمایندگی مجلس شورای ملی رسیده بود به تهران آمد. سرگرمی پدر طراحی فرش و اداره یک کارگاه قالیبافی بود منیر از کودکی به نقاشی گل علاقه‌مند بود. او از سال ۱۳۲۳ تا ۱۳۲۵ در دانشکده هنرهای زیبا دانشگاه تهران تحصیل کرد.

در همین سال‌ها یک تاریخ هنرنویس و باستان‌شناس آمریکایی توجه او را به خطوط و نقاشی‌های زیبا و ساده اشیای باستانی جلب کرد. پس از مدت کوتاهی تصمیم گرفت به پاریس برود، اما آشنایی با دوستانی از جمله منوچهر یکتایی نقاش و شاعر که بعدها با او ازدواج کرد، مسیر زندگی او را عوض کرد. در جریان جنگ جهانی دوم در سال ۱۳۲۴ با قایق بخاری از اروپا به نیویورک آمریکا رفت و از ۱۳۲۵ تا ۱۳۲۸ در مدرسه طراحی پارسونز در رشته تصویرسازی مُد و دانشگاه کرنل ۱۳۲۷ تا ۱۳۳۰ به تحصیل پرداخت.

منیر فرمانفرمائیان پس از جدایی از منوچهر یکتایی نقاش و شاعر معاصر، با ابوالبشر فرمانفرمائیان، دانشجوی حقوق دانشگاه کلمبیا ازدواج کرد و نام خانوادگی او را به‌عنوان نام هنری خود برگزید. منیر فرمانفرماییان و منوچهر یکتایی یک دختر به نام «نیما یکتایی فرمانفرماییان» دارند. منیر و ابوالبشر فرمانفرماییان هم دختری به نام «زهرا» دارند.

منیر پس از ۱۳ سال در ۱۳۳۶ به ایران بازگشت. برخی از آثار او در دوسالانه ونیز، ۱۹۵۸ به نمایش درآمد. یک نقاشی انتزاعی از او که در نخستین دوسالانه تهران در سال ۱۳۳۷ به نمایش درآمد، مدال طلا را برای او به ارمغان آورد. در دو دهه بعد از ازدواج، سفرهای بسیاری به جاهای گوناگون ایران کرد و در همین سفرها با فرهنگ و هنر بومی و سنتی ایران آشنا شد. این سفرها همچنین سبب شد او مجموعه‌ای بیش از ۶۰ نقاشی قهوه‌خانه‌ای، بیش از هزاران قطعه نقاشی پشت شیشه، انبوهی از جواهرات نقره‌ای ترکمن‌ها، شماری دَر، قاب‌های پنجره و پانل‌های دیواری نقاشی‌شده گردآوری کند.

منیر در اواخر دهه ۱۳۴۰ خورشیدی، به سبک ویژه خودش رسید که ترکیب روش‌های قدیمی نقاشی پشت شیشه، آینه‌کاری، خاتم‌کاری، هندسه و طراحی معمارانه بود. تا پیش از منیر کسی این نمونه کار را به‌عنوان اثر هنری مستقل ارائه نکرده بود. سبک هنر او، از پیوندهای قوی و عمیق با کشورش و کارآموزی در نیویورک پدید آمده‌است. در این سال‌ها منیر چند اثر آینه‌کاری برای اماکن عمومی ساخت. نمونه این آثار «پانل‌هایی بزرگ برای هتل لاله»، «دو آینه بزرگ برای فرهنگ‌سرای نیاوران»، «یک پانل اتاق خواب در کاخ نیاوران»، «یک مجسمه برای باغ موزه فرش ایران» و آثاری برای خانه‌های شخصی هستند.

در سال ۱۳۹۴، فرمانفرمائیان نخستین هنرمند ایرانی شد که آثارش در یک نمایشگاه انفرادی در موزه گوگنهایم نیویورک به نمایش درآمد. در ۲۴ آذر ۱۳۹۶ تالار دائمی منیر فرمانفرمائیان در باغ موزه نگارستان گشایش بافت. بهمن کیارستمی فیلم مستند”منیر” را درباره این هنرمند ایرانی ساخته است.

نمایشگاه‌ها

تالار آثار منیر فرمانفرمائیان در باغ نگارستان

انفرادی

امکان بی‌نهایت، موزه گوگنهایم نیویورک 2015

گالری خط سوم دوبی 2013

موزه هنرهای زیبای هیوستون 2012

زندگی، بیروت 2011

هندسه امید، لندن 2008

خاطرات، دوحه قطر 2008

مرکز هنرهای مدرن ایران، نیویورک 2000

گالری جک کاپلان، نیویورک و واشینگتن 1975

دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران1963

جمعی

فیاک، پاریس 2013

ایران مدرن، نیویورک 2013

راه آبی، بنیاد بوغوسیان، بروکسل 2013

موزه متروپولیتن نیویورک 2012

نیم دیگری از ایران، موناکو 2012

پروژه رز عیسی، لندن 2011

سائوپائولو، برزیل 2010

نمایشگاه بانک آی‌ان‌جی، ژنو 2007

موزه هنرهای مدرن نیویورک ۸۷–۱۹۸۶

انجمن ایران آمریکا، تهران ۱۹۷۶

اولین دوسالانه تهران ۱۹۵۸

درگذشت

منیر فرمانفرمائیان در ۳۱ فروردین ۱۳۹۸ به دلیل کهولت سن در منزل شخصی خود به مرگ طبیعی درگذشت پیکر او ظهر روز یکشنبه ۱ اردیبهشت ۱۳۹۸ بر طبق وصیتش در قطعه هنرمندان بهشت فاطمه شهر قزوین و در جمع نزدیکانش به خاک سپرده شد.